Σκηνοθεσία - Σενάριο: Αντρέα Στάκα
Ηθοποιοί: Μιριάνα Καράνοβιτς, Μαρίγια Σκάρισιτς, Λιούμπιτσα Γιόβιτς
Χώρα: Γερμανία, Ελβετία(Έγχρωμη)
Διάρκεια: 81΄

Διακρίσεις:
- Χρυσή Λεοπάρδαλη Σκηνοθεσίας στον Αντρέα Στάκα (Διεθνές Φεστιβάλ Λοκάρνο, 2006)
- 3 ακόμη Βραβεία στον Αντρέα Στάκα (Διεθνές Φεστιβάλ Λοκάρνο, 2006)
- Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Φεστιβάλ Σαράγεβο, 2006)
- Βραβείο Κοινού Καλύτερης Ταινίας (Φεστιβάλ Σαράγεβο, 2006)
- Καλύτερου Σεναρίου (Swiss Film Prize 2007)

Πρώτη προβολή: Ώρα 8.30 μ.μ.
Δεύτερη προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ.

Η Ρούζα, μια 50χρονη Σέρβα, ζει μοναχικά στη Ζυρίχη εδώ και τριάντα χρόνια διευθύνοντας με αυστηρότητα το εστιατόριό της και χωρίς ποτέ να νοσταλγεί την πατρίδα. Η ζωή της θα αναστατωθεί όταν βρεθεί κοντά της η 20χρονη Άννα από το Σεράγεβο που είναι φανερά τραυματισμένη ψυχολογικά από τον πόλεμο.

Κρίση ταυτότητας για τρεις γυναίκες μετανάστριες προερχόμενες από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Αφοπλιστική η περιγραφή του μπλοκαρίσματος που μπορεί να προκαλέσει σε έναν άνθρωπο η εθνική καταγωγή. Η ταινία τιμήθηκε με Χρυσή Λεοπάρδαλη στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο.

Το ζήτημα της ταυτότητας είναι πρωταρχικής σημασίας για την πρωτοεμφανιζόμενη Αντρέα Στάκα, η οποία, αν και μεγαλωμένη στην Ελβετία, έχει καταγωγή από τη Βοσνία και την Κροατία. Για εκείνη ο γιουγκοσλαβικός πόλεμος δεν έχει κινηματογραφική αξία ως πολεμικό γεγονός, αλλά ως κοινωνικοπολιτική παρέμβαση στη μετέπειτα ζωή, τα όνειρα και τη συμπεριφορά των απλών ανθρώπων. Και μάλιστα επιλέγει να ερευνήσει το πώς τα σύνορα που μπήκαν σε έξι νέες χώρες επέβαλαν την διαφορετικότητα στους ήδη υπάρχοντες μετανάστες. Ενώ ο πόλεμος δεν αναφέρεται σχεδόν καθόλου από τις τρεις γυναίκες ηρωίδες (σημαντικός, αν και ελαφρώς παραγκωνισμένος, είναι και ο χαρακτήρας της 60χρονης υπαλλήλου Μίλα από την Κροατία, που ονειρεύεται ακόμη την επιστροφή), το στίγμα που έχει αφήσει στο παρόν εξετάζεται από τη σκηνοθέτιδα ως υποσεινείδητη υπαρξιακή κρίση. Όσο μας συστήνει τις ηρωίδες της, τα πλάνα έχουν οργανωθεί με μια αυστηρότητα και μια λογική, ανάλογη της σιδερένιας και άκαμπτης καθημερινότητας της Ρούζα. Καθώς όμως εξελίσσεται η ιστορία, οι σκηνές υπακούουν σε μια πιο ενστικτώδη προσέγγιση, αντανακλώντας την παρορμητικότητα και την έλλειψη κάθε συστολής που έχει η νεαρή Άννα. Πολύ σωστά η Στάκα επένδυσε πολλά στις ζυμώσεις που οδηγούν στη φιλία των δύο γυναικών (το πέρασμα από την αμφιβολία στην αποδοχή) αν και η εξέλιξη του τέλους προκαλεί έναν υπερβολικό ψυχολογικό εκβιασμό στους θεατές. Εξαίσια η ερμηνεία της Μιριάνα Καράνοβιτς, την οποία ξαναείδαμε στο "Σεράγεβο σ' Αγαπώ"
ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ 1/3/07
ΒΕΝΙΑ ΒΕΡΓΟΥ

ΑΝΤΡΕΑ ΣΤΑΚΑ

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Hotel Belgrad (1999), Yogodivas (2001), Das Frαulein (2006)