Lady Chatterley (2006) - LADY CHATTERLEY
Σκηνοθεσία: Πασκάλ Φεράν
Ηθοποιοί: Μαρίνα Χαντς, Ζαν Λουί Κουλός, Ιπολίτ Ζιραρντό, Μισέλ Βινσέν, Ζακ ντε Μποκ, Ελέν Φιγιέρ
Χώρα: Γαλλία (Έγχρωμη)
Διάρκεια: 136΄
Βραβεία:
- Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Σεζάρ 2007)
- Φωτογραφίας (Σεζάρ 2007)
- Κοστουμιών (Σεζάρ 2007)
- Καλίτερης Ταινίας (Σεζάρ 2007)
- Σεναρίου (Σεζάρ 2007)
- Πολλά ακόμη Βραβεία, Διακρίσεις και Υποψηφιότητες σε διάφορα Φεστιβάλ
Πρώτη προβολή: Ώρα 8.00 μ.μ.
Δεύτερη προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ.
Όταν, ύστερα από ένα ατύχημα, ο άντρας της μένει ανάπηρος, η νεαρή Κόνστανς Τσάτερλι αναπτύσσει ερωτική σχέση με τον επιστάτη του αγροκτήματός της.
Πιστή μεταφορά του πολύκροτου μυθιστορήματος, η οποία αποτυπώνει το διάχυτο ερωτισμό αλλά και τις ευρύτερες κοινωνικές αναφορές του. Μεγάλη καλλιτεχνική (πέντε βραβεία Σεζάρ) και εμπορική επιτυχία στη Γαλλία.
Έντεκα χρόνια μετά το βραβευμένο "L' Age des Possibles", η Πασκάλ Φεράν επιστρέφει πίσω από την κάμερα κινηματογραφώντας ένα από τα διασημότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Διαλέγοντας τη δεύτερη από τις τρεις εκδοχές του "Εραστή της Λαίδης Τσάτερλι", μένει πιστή στο πνεύμα του Ντ. Χ. Λόρενς και δίνει ζωή σε μια κάποτε σκανδαλώδη, ερωτική ιστορία. Η Φεράν υπηρετεί έτσι κι αλλιώς ένα σινεμά της λεπτομέρειας, των λεπτών αποχρώσεων, των βλεμμάτων, ένα σινεμά λυρικό μα ταυτόχρονα απόλυτα άμεσο και σωματικό. Οι αργοί χρόνοι, τα πλάνα της φύσης η οποία συνοδεύει την ηρωίδα στη σεξουαλική της αφύπνιση, τα κοντινά επίμονα καδραρίσματα στα πρόσωπα των ηρώων, όλα μας υποβάλλουν σ' έναν υπνωτιστικό ρυθμό που, σε συνδυασμό με τη μεγάλη διάρκεια (από την "επίσημη" βερσιόν των 168 λεπτών εμείς θα δούμε την επίσης εγκεκριμένη των 136), δίνουν στην ταινία μαι ειλικρινή και θαρραλέα απέναντι στις εύκολες απαιτήσεις των καιρών, διάσταση. Η σκηνοθεσία της Φεράν οριοθετεί τους κοινωνικούς ρόλους στους οποίους η λαίδη και ο επιστάτης της είναι εγκλωβισμένοι, αναδεικνύοντας τη σχέση τους σαν ένα παιχνίδι εξουσίας. Υπογραμμίζει παράλληλα το ευρύτερο πολιτικό και ιστορικό πλαίσιο το οποίο περιβάλλει το αρχοντικό των Τσάτερλι και εντυπωσιάζει θυμίζοντάς μας ότι ο έρωτας είναι υπόθεση δύο παθιασμένων σωμάτων. Δικαίως, λοιπόν, η ταινία θεωρήθηκε το κινηματογραφικό γεγονός της χρονιάς στη Γαλλία, θριαμβεύοντας τόσο στα Σεζάρ όσο και στα ταμεία.
ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ 26/4/07
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ
"Ο εραστής της λαίδης Tσάτερλι" είναι το τελευταίο έργο του Ντ. Χ. Λόρενς. Ενα τολμηρό για τα πουριτανικά ήθη της Bρετανίας του '20 μυθιστόρημα (γράφτηκε το 1928) που έμεινε στα συρτάρια γιά πολλά χρόνια εξαιτίας της λογοκρισίας, η οποία απαγόρευσε τηv κυκλοφορία του. Στις σελίδες του ο Λόρενs σκιαγραφεί τον ψυχικό κόσμο δύο ανθρώπων (ένας άνδρας και μια γυναίκα από διαφορετικές τάξεις) που αδιαφορούν για τον κοινωνικό περίγυρο και αφήνονται στο έρωτικό ένστικτο, το οποίο τελικά τους απελευθερώνει. Τα δίπολα αρσενικό - θηλυκό, φύση -κοινωνία (οικογένεια), ένστικτο - πολιτισμός αποτελούν τις σταθερέs της προβληματικής του Λόρενς λειτουργώντας ως πλαίσιο των ψυχολογικών πορτρέτων των ηρώων του. Το μυθιστόρημα ενέπνευσε πολλούς σεναριογράφους και σκηνοθέτες και γνώρισε αρκετές κινηματογραφικές αναφορές. Η τελευταία έγινε πέρυσι από τη Γαλλίδα Πασκάλ Φεράν, n οποία υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία της "Λαίδnς Τσάτερλυ".
Κεντρικό πρόσωπο τηs ταιvίας είναι η Κονστάνς, η νεαρή σύζυγος του λόρδου Τσάτερλι, η οποία αισθάνεται ξένη και δυστυχής μέσα στον οικογενειακό πύργο τους. Ο άνδρας της γύρισε από τον πόλεμο με ακρωτηριασμενα τα κάτω άκρα και αυτή, για να σβήσει τη σεξουαλική της δίψα, στρέφεται στον επιστάτη του πύργου. Στον «παρακατιανό» Πάρκιν, ο oπoίoς ζει μόνος σε μια καλύβα στο διπλανό δάσος από την ημέρα που τον εγκατέλειψε η γυναίκα του ακολουθώντας έναν ανθρακωρύχο (οι Κονστάνς είναι ιδιοκτήτες του μεγαλύτερου ορυχείου της περιοχής).
Οι εποχές διαδέχονται η μια την άλλη και η φύση μετατρέπεται σε ένα ζωντανό, οργιώδες τείχος που προστατεύει από τις κοινωνικές συμβάσεις τους δυο εραστές. Μέσα σε αυτόν τον παράδεισο η γυναίκα λειτουργεί απελευθερωτικά μέσω του σεξ για τον άνδρα, ο οποίος μεταμορφώνεται από μονόχνοτος και "αγροίκος" σε ένα ευαίσθητο και τρυφερό πλάσμα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 26/4/07
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΑΣ
ΠΑΣΚΑΛ ΦΕΡΑΝ
Γεννήθηκε στις 17 Απριλίου 1960
ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Souvenir de Juan - Les - Pins (1983), Un diner avec M. Boy et la femme qui aime Jesus (1989), Le Baiser (1990), Petits arrangements avec les morts (1994), L' Age des possibles (1995), Lady Chatterley (2006).