Σκηνοθεσία-Σενάριο: Ερίκ Ρομέρ
Ηθοποιοί: Μπεατρίς Ρομάν, Αντρέ Ντισολιέ, Αριέλ Ντομπάσλ, Φεοντόρ Ατκίν
Ταμίλα Μεζμπά
Χώρα: Γαλλία (Έγχρωμη)
Διάρκεια: 97΄

Βραβεία:
- Α΄ Γυναικείου ρόλου  στο Φεστιβάλ της Βενετίας 1982.
- Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας από τον Κύκλο Κριτικών της Νέας Υόρκης 1982.
- Υποψήφια για Σεζάρ Καλύτερου Σεναρίου το 1983.

Πρώτη προβολή: Ώρα 8.30 μ.μ.
Δεύτερη προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ.

Επανέκδοση μιας κλασικής κωμωδίας, με τον Ρομέρ να παρουσιάζει με χιούμορ και λεπτή ειρωνεία τις σκέψεις του για τον έρωτα και τον γάμο, μέσα από την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που ψάχνει επίμονα για σύζυγο.

Ο "Τέλειος γάμος" είναι η δεύτερη κατά σειρά ταινία του κύκλου των "κωμωδιών και παροιμιών" του Ερίκ Ρομέρ (επτά δραματικές κομεντί στις οποίες το ψέμα και η παρεξήγηση λειτουργούν ως καταλύτες στη χημεία του έρωτα). Αντίθετα με την παροιμία που θέλει τον γάμο να σκοτώνει τον έρωτα, τούτος ο ρομερικός γάμος είναι "τέλειος" γιατί δεν υπάρχει τίποτα για να θυσιαστεί στον βωμό του. Το προαπαιτούμενό του, ο έρωτας που λογικά θα 'πρεπε να έχει προηγηθεί, υπάρχει μόνον στη φαντασία μιας ζωηρής Γαλλιδούλας.
Η νεαρή Σαμπίν, που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση και δεν δείχνει καθόλου φαντασιόπληκτη, εγκαταλείπει ένα βράδυ ξαφνικά το κρεβάτι του εραστή της (ένας παντρεμένος ζωγράφος που είναι πατέρας ενός παιδιού). Η αντίδραση της Σαμπίν στο ξαφνικό τηλεφώνημα της εν διαστάσει συζύγου του ζωγράφου, το οποίο διατάραξε τη γαλήνη των δύο, μάλλον αταίριαστων, εραστών είναι άμεση και σαν κεραυνός εν αιθρία. Εγκαταλείπει αμέσως τον ζωγράφο και του ανακοινώνει σε μια στιγμή έκρηξης της ζήλιας πως παντρεύεται. Την επομένη ανακοινώνει την πρόθεσή της στη στενή φίλη της, Κλαρίς, και αρχίζει να ψάχνει για γαμπρό.
Ο ιδανικός άνδρας εμφανίζεται στον ορίζοντα της Σαμπίν όπως ο πρίγκιπας στα κοριτσίστικα παραμύθια. Σε ένα γαμήλιο πάρτι η Κλαρίς συστήνει στη Σαμπίν τον εξάδελφό της Εντμόν, έναν ευκατάστατο νεαρό Παριζιάνο με λαμπρό μέλλον στη δικηγορία. Μετά μερικές μέρες η Σαμπίν, που εργάζεται σε ένα μαγαζί με αντίκες, προθυμοποιείται να βοηθήσει τον νεαρό Παριζιάνο να αγοράσει σε συμφέρουσα τιμή ένα πορσελάνινο βάζο από μια ηλικιωμένη αριστοκράτισσα. Στη συνέχεια τον καλεί στο πάρτι των γενεθλίων της διαδίδοντας στον κύκλο της πως πρόκειται για τον μέλλοντα σύζυγό της. Η δυναμική Σαμπίν, που ζει με τη βεβαιότητα πως κανένα αρσενικό δεν μπορεί να της αντισταθεί, θεωρεί δεδομένη την αποκατάστασή της κάτω από τη στέγη του τέλειου γάμου.
Ο λόγιος Ρομέρ κινείται μεθοδικά γύρω από την Μεατρίς Ρομάν και τον Αντρέ Ντισολιέ, φτιάχνοντας μια στέρεα δραματουργικά ταινία. Ο "Τέλειος γάμος" είναι σαν κύκλος, παρόμοιος με κρίκο δαχτυλιδιού, που αρχίζει και τελειώνει στο βαγόνι ενός τρένου στη διαδρομή Παρίσι (όπου η Σαμπίν σπουδάζει ιστορία τέχνης) και Λε Μαν όπου ζει.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 21/6/07
Δ. ΜΠΟΥΡΑΣ

Η πρώτη επανέκδοση του καλοκαιριού είναι αυτή η εξαιρετική κωμωδία, δεύτερη από μια σειρά έξι "Κωμωδιών και παροιμιών", που ο Ερίκ Ρομέρ γύρισε τη δεκαετία του '80. Σ' αυτήν, η νεαρή Σαμπίν (μια εξαιρετική Μεατρίς Ρομάν), αφού εγκαταλείψει τον παντρεμένο εραστή της, αποφασίζει πως είναι καιρός να παντρευτεί κι επιλέγει για σύζυγο τον 35άρη Εντμόν (Αντρέ Ντισολιέ), δικηγόρο και ξάδερφο της καλύτερής φίλης (Ντομπάλ). Μόνο που ο Εντμόν, παρά τη φαινομενική ευγένειά του, αντιδρά αρνητικά στις προτάσεις της Σαμπίν.
Με βάση ένα φαινομενικά απλό σενάριο (σίγουρα αν κάποιος νέος Έλληνας σκηνοθέτης το υπέβαλε στο δικό μας Κέντρο Κινηματογράφου θα είχε απορριφθεί ομόφωνα), ο Ρομέρ χρησιμοποιεί το θέμα του γάμου για να δείξει την ελαφρότητα της ηρωίδας του, η οποία, έχοντας παραμερίσει τον έρωτα, παρασύρεται από τη μανία της να παντρευτεί για να οδηγηθεί στο άγχος και την απογοήτευση, κάνοντας ταυτόχρονα ένα έξυπνο, δοσμένο με χιούμορ αλλά και συμπάθεια, σχόλιο πάνω στις παγίδες που μπορεί να οδηγήσει μια, αντιμετωπισμένη απερίσκεπτα, απελευθέρωση της γυναίκας. Με την ίδια απόλαυση ο Ρομέρ κινεί την κάμερά του ανάμεσα σε εύστοχες, με ωραίο (φιλολογικό αλλά πάντα ευχάριστο) διάλογο, σκηνές, καταγράφοντας με εξυδέρκεια τις συζητήσεις και τις αντιδράσεις των πρωταγωνιστών του, χρησιμοποιώντας με ξεχωριστή γνώση τα φυσικά ντεκόρ είτε εκείνα του σύγχρονου Παρισιού είτε εκείνα του χωριού (του Λε Μαν), που μοιάζει να βρίσκεται σ' έναν άλλο, παλιότερο, αιώνα και αντιμετωπίζοντας την αγχωμένη ηρωίδα του με λεπτή ειρωνεία αλλά και τρυφερότητα.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 21/6/07
ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

ΕΡΙΚ ΡΟΜΕΡ
Γεννήθηκε  στις 4 Απριλίου 1920 στο Nancy της Γαλλίας.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Journal d'un scelerat (1950), Berenice (1954), La Sonate a Kreutzer (1956), Veronique et son cancre (1958), Le Signe du lion (1959), Presentation ou Charlotte et son steak (1960), La Boulangere de Monceau (1963), La Carriere de Suzanne (1963), Nadja a Paris (1964), Cineastes de notre temps (1965), Paris vu par... (1965), Une etudiante d'aujourd'hui (1966), La Collectionneuse (1967), Ma nuit chez Maud (1969), Le Genou de Claire (1970), L' Amour l' apres - midi (1972), Die Marquise von O... (1976), Perceval le Gallois (1978), La Femme de l' aviateur (1981), Le Beau mariage (1982), Pauline a la plage (1983), Les Nuits de la pleine lune (1984), Bois ton cafe, il va etre froid (1986), Le Rayon vert  (1986), 4 aventures de Reinette et Mirabelle (1987), L' ami de mon amie (1987), Conte de printemps (1990), Conte d'hiver (1992), L' arbe, le maire et la mediatheque (1993),  Les rendez - vous de Paris (1995), Conte d' ete (1996), Conte d' automne (1998), L' Anglaise et le duc (2001), Triple agent (2004), Le Canape rouge (2005), Les Amours d' Astree et de Celadon (2007).