Η "Ανθρωποκτονία" μας γνώρισε έναν πολύ σημαντικό Δανό σκηνοθέτη, τον Περ Φλι. Μετά την επιτυχία της και τις πολύ καλές κριτικές που απέσπασε, έρχεται το δεύτερο μέρος της τριλογίας του για τις κοινωνικές τάξεις που αφορά στην αριστοκρατική ελίτ. Η ταινία ασχολείται με το ηθικό δίλημμα ανάμεσα στο οικογενειακό καθήκον και την προσωπική ελευθερία. Τα "θέλω" έρχονται σε σύγκρουση με τα «πρέπει» και τελικά αυτό που επικρατεί είναι να μαθαίνει κανείς να θέλει αυτά που πρέπει.
Ο Κρίστοφερ, γόνος της τέταρτης γενιάς μεγαλοβιομηχάνων, αποφασίζει να εγκαταλείψει την οικογενειακή επιχείρηση, επιλέγοντας να ακολουθήσει έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο. Ανοίγει ένα εστιατόριο στη Στοκχόλμη, όπου ζει ευτυχισμένος με τη σύζυγό του Μαρία, μια Σουηδέζα ηθοποιό. Η ζωή τους κυλά αρμονικά, όταν ξαφνικά, ο πατέρας του αυτοκτονεί. Η μητέρα του τον πιέζει να επιστρέψει στο σπίτι του και να αναλάβει την ευθύνη της επιχείρησης, αδιαφορώντας για τα συναισθήματα και τις επιλογές του. Η ζωή του αλλάζει ριζικά τη στιγμή που, προς έκπληξη όλων, δέχεται να ηγηθεί της εταιρείας. Τα δραστικά μέτρα που αναγκάζεται να πάρει για να σώσει την εταιρεία από τη χρεοκοπία, τον φέρνουν αντιμέτωπο με τους συγγενείς και τη σύζυγό του. Προσωπική ελευθερία και ευτυχία ή οικογενειακό καθήκον; Η κληρονομιά έχει το τίμημά της και ο Κρίστοφερ θα πρέπει να το πληρώσει.
Ο Σκηνοθέτης
Ο Περ Φλι γεννήθηκε στη Δανία το 1960 και αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Κινηματογράφου της Δανίας το 1993. Έχει σκηνοθετήσει τηλεοπτικές σειρές, βίντεο κλιπ, διαφημιστικά και τις μικρού μήκους ταινίες "The Little Knight" (1999) και τη βραβευμένη "Calling Katrine". Το "The Bench" ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, καθώς και η πρώτη της τριλογίας του για τις κοινωνικές τάξεις, ενώ στη συνέχεια σκηνοθέτησε το "Prop & Berta", μία μεγάλου μήκους ταινία animation με κούκλες. Το 2003 σκηνοθέτησε το δεύτερο μέρος της τριλογίας με τίτλο «Κληρονομιά». H ταινία έκανε τεράστια εισπρακτική επιτυχία στη Δανία και θεωρείται μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών στη χώρα της. Απέσπασε το Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, καθώς επίσης και πολλά βραβεία από τη Δανέζικη Ακαδημία Κινηματογράφου. Η τρίτη και τελευταία ταινία της τριλογίας του, "Ανθρωποκτονία" γνώρισε την ίδια επιτυχία, αποσπώντας με τη σειρά της ισάριθμα βραβεία και εντυπωσιακές κριτικές.
Σημείωμα του Σκηνοθέτη
"Οι κοινωνικές τάξεις παγιώνονται ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Και εμείς δυσκολευόμαστε ολοένα και περισσότερο να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο… Η αρχική μου ιδέα δεν ήταν η τριλογία αυτή να αποτελέσει κοινωνιολογική έρευνα. Οι ταινίες δεν αναλύουν την αριστοκρατία, την αστική και την εργατική τάξη, αλλά περιγράφουν γεγονότα και καταστάσεις που διαδραματίζονται μέσα στους κόλπους των τριών διαφορετικών τάξεων. Τα μόνα μου κίνητρα για τη δημιουργία μίας ιστορίας είναι η περιέργεια και το πάθος".
Περ Φλι
