επιστροφή
Η ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ (1960)
DAMA S SOBACKOJ


Σκηνοθεσία: Γιοσίφ Κέιφιτς
Σενάριο: Γιοσίφ Κέιφιτς από νουβέλα του Τσέχωφ
Ηθοποιοί: Αλεξέι Μπατάλοφ, Ίγια Σαβίννα
Φωτογραφία: Αντρέι Μόσκβιν
Χώρα: Ρωσία (Ασπρόμαυρη)
Διάρκεια: 90΄

Βραβεία: Φεστιβάλ Καννών 1960, Φεστιβάλ Λονδίνου

Πρώτη προβολή: 8.30
Δεύτερη προβολή: 10.30

Μια ιστορία έρωτα
Μια μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του ρωσικού κινηματογράφου, η πιο επιτυχημένη μεταφορά στην οθόνη διηγήματος του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Αντόν Τσέχωφ (Ζωρζ Σαντούλ)

Η δράση της ταινίας τοποθετείται σε ένα παραθεριστικό κέντρο στη Γιάλτα, στα τέλη του περασμένου αιώνα. Εκεί, ανάμεσα στους παραθαλάσσιους περιπάτους και τα γεύματα στα ξενοδοχεία, ένας μοσχοβίτης φιλόγολος-τραπεζικός γνωρίζεται με μια νεαρή παντρεμένη από μια άχαρη επαρχιακή πόλη. Οι διακοπές τούς δίνουν τη δυνατότηα να ζήσουν λίγες μέρες γεμάτες ένταση και έρωτα. Όμως στη συνέχεια ο άνδρας επιστρέφει στη Μόσχα και η γυναίκα στη ρουτινιάρικη ζωή του Σαρατόφ.
Η επιστροφή στην καθημερινότητα αποδίδεται αριστουργηματικά από τον Κέιφιτς: οι ανιαρές συζητήσεις μεταξύ συζύγων και φίλων, η καθημερινή χαρτοπαιξία, οι τυποποιημένες συναντήσεις στα σπίτια το βράδυ, οι ψυχρές και απρόσωπες δημόσιες εμφανίσεις, στοιχειοθετούν το αδιέξοδο των ηρώων αλλά και την παρακμή της αστικής τάξης της μπελ επόκ.
Ο σκηνοθέτης δείχνει την ίδια λεπτότητα και ειρωνία με τον Τσέχωφ. Η λιτή και συγχρόνως ποιητική γραφή, όσο και η υπέροχη φωτογραφία, υπηρετούν τέλεια το θέμα, απεικονίζοντας την ατμόσφαιρα της εποχής και σκιαγραφώντας το τέλμα της αστικής κοινωνίας, αλλά και την έλλειψη ουσιαστικής ανθρώπινης επικοινωνίας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο έρωτας φαίνεται σαν η μοναδική διέξοδος, μια πράξη σχεδόν επαναστατική. Οι δύο ερωτευμένοι αποτολμούν να συναντιούνται ο ένας στου άλλου. Όμως «μοιάζουν με πουλιά κλεισμένα στο ίδιο κλουβί» όπως λέει χαρακτηριστικά ο Σαντούλ. Ο πεσιμισμός των Τσέχωφ/Κέιφιτς είναι διάφανος: το τελευταίο πλάνο της ταινίας αποδίδει τέλεια, με το έρημο και κλειστό από παντού ντεκόρ, την αδυναμία του έρωτα να ανατρέψει ένα ολόκληρο σύστημα.
Η «κυρία με το σκυλάκι» στάθηκε μια μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία του ρωσικού κινηματογράφου, ακριβώς σε μια περίοδο που ο ακαδημαϊσμός του σοσιαλιστικού ρεαλισμού έδωσε τη θέση του σε ένα ζωογόνο φορμαλισμό και άνοιξε ο δρόμος για το «νέο κύμα» των Σοβιετικών σκηνοθετών.

Έκδοση Studio 1986

Γιοσίφ Κέιφιτς
Ο Γιοσίφ Κέιφιτς γεννήθηκε στο Μινσκ το Δεκέμβριο του 1905 και πέθανε στην Αγία Πετρούπολη το 1995. Θεωρείται από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της γενιάς του 1930. Μαζί με το φίλο του σκηνοθέτη Ζαρκί σκηνοθέτησαν στη δεκαετία 1930-1940 μια σειρά από ταινίες για τη σύγχρονη ζωή στη Σοβιετική Ένωση. Τα πιο σημαντικά όμως έργα του είναι αυτά που σκηνοθέτησε μόνος και που του χάρισαν βραβεία και διεθνή αναγνώριση.

Φιλμογραφία
Η μελωδία του μετάλλου (1928), Ο άνεμος στο πρόσωπο (1930), Μεσημέρι (1931), Η πατρίδα μου (1932), Καυτές μέρες (1935), Ο Βουλευτής της Βαλτικής (1937), Μέλος της Κυβέρνησης (1940), Το όνομά μου είναι Σούκεταμπόρ (1942), Το ανάχωμα του Μαλακόφ (1944), Η ήττα της Ιαπωνίας (1946), Στο όνομα της ζωής (1947), Οι πολύτιμοι σπόροι (1948), Τα φώτα του Μπακού (1950), Άνοιξη στη Μόσχα (1953), Μια μεγάλη οικογένεια (1954), Η υπόθεση Ρουμάτζεφ (1956), Ο αγαπητός μου άνθρωπος (1958), Η κυρία με το σκυλάκι (1960), Ορίζοντας (1962), Η αιώνια φλόγα (1963), Μια μέρα ευτυχίας (1964), Στην πόλη του Σ. (1966), Χαίρε Μαρία (1970), Ο καλός παλιάνθρωπος (1973), Μόνη και μοναδική (1975), Άσσια (1977), Σύζυγος για πρώτη φορά (1979), Shurochka (1982), Τhe accused (1986), Let’s remember comrades (1987), Whose are you, old people (1988), Nomad bus (1989).